Milicz jesienią i prezent od Matki Natury

Pojechałam wczoraj na grzyby do Milicza. Na grzyby, czy tam raczej na zdjęcia, bo nie sądziłam, że coś będzie rosło, a zew natury przemawiał do mnie silnie od samego rana: jedź, jedź, przejaśni się, przejdziesz się, cykniesz fajne foty jesieni.

Milicz jest stosunkowo blisko od Wrocławia, więc wyjechałam na luzie o drugiej po południu, wierząc że i grzybów poszukam, i zrobię późnojesienne zdjęcia, ba – i to w trzech miejscówkach! Już w drodze stało się dla mnie oczywiste, że mój time management jak zwykle zrobił mnie w konia (zdążysz, najlepsze światło jest i tak wieczorem), niczym ta intuicja studenta przed egzaminami*.

Pierwsze pozytywne zaskoczenie

Rosły bardzo ładne, zamszowe i młode podgrzybki. Jednak tylko miejscami: bo najpierw długo, długo nic, a potem nagle 10 koło siebie. Byłam w szoku, bo przecież nic nie padało, przynajmniej nie we Wrocławiu. Wciąż wierząc, że pojadę jeszcze w dwa inne miejsca na zdjęcia jesiennych buków, kręciłam filmiki o podgrzybkach, a czas płynął…

W co się bawić, w co się bawić

Bezlitośnie szybko zapadał zmrok i musiałam się pogodzić z tym, że nie zdążę się już nigdzie przemieścić. Z tyłu głowy myśl: to ostatni ciepły i niedeszczowy dzień. Czy będą jeszcze jesienne liście?

Kaniowa łąka i prezent od Matki Natury

Mam tam koło Milicza (w Piękocinie) wspaniałą kaniową łąkę i zostawiłam ją sobie na koniec wyprawy. Z daleka spostrzegłam, że unoszą się nad nią wieczorne mgły, wiedziałam że będzie magia! Pobiegłam tam bez tchu, gadając do siebie z radości na głos, uklękłam i przymierzyłam się do zdjęć.

I wtedy zjawił się on: majestatyczny daniel. Stanął kilka metrów ode mnie, zapozował mi przez parę chwil i poszedł sobie, zostawiając mnie całą oniemiałą, w doniosłym nastroju.

Takie chwile zdarzają się kilka razy w życiu. Takie chwile są spełnieniem marzeń fotografa i miłośnika Natury. Już sama mgła to jest “bonus life”! A mgła i daniel? Mgła i daniel to już jest kicz:)

Stałam tam potem dłuższą chwilę, znowu kręcąc filmy – tym razem o swoim mistycznym przeżyciu, aż spostrzegłam, że jest CAŁKIEM ciemno, a ja jestem sama w lesie, z dala od auta.

Sama jestem jeleń

Ciemno, las, a mi padły obie żarówki świateł mijania… Oraz komórka. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z takim zagęszczeniem hejtu na swoją osobę, jak w czasie powrotu do domu na długich:)

* Student i intuicja

Student na miesiąc przed egzaminem zabiera się za naukę. Nagle odzywa się głos:

To ja twoja intuicja, odpręż się, idź na piwo, masz dużo czasu.

Podobnie intuicja wielokrotnie uspakaja studenta w miarę zbliżania się egzaminu.
W końcu przychodzi dzień egzaminu, student losuje pytanie.

Intuicja: Nie wiem jak ty, ale ja spierdalam.