Krążkownica wrębiasta (Discina ancilis*) to grzyb, na którego można trafić wiosną, przeważnie od marca do maja. Rośnie w lasach iglastych i mieszanych, na próchniejącym drewnie świerka i sosny (spotkałam na jednym i drugim).
Owocniki dość zmienne w kształtach, choć głównie miseczkowate, to niektóre jednak o wiele mniej regularne, przypominające zarówno kształtem, jak i kolorem piestrzenice, nic więc dziwnego, że na krążkownicę wrębiastą mówi się czasem także piestrzenica wrębiasta.
Kontrowersje dotyczące przydatności do spożycia
Źródła podają najczęściej, że to grzyb jadalny, ale nie brakuje też informacji, że to grzyb niejadalny. Atlas Fungi of Temperate Europe podaje wręcz, że krążkownica wrębiasta jest prawdopodobnie silnie trująca.
A jak z częstością występowania?
Najczęściej przeczytamy, że krążkownica wrębiasta to grzyb dość często spotykany, jednak mnie zastanawia to stwierdzenie. Bardzo dużo chodzę po lesie, również wiosną i tylko raz udało mi się trafić na ten gatunek grzyba. Nie żebym jakoś szczególnie go poszukiwała, niemniej jednak z pewnością zwróciłabym na niego uwagę😉
Żeby było ciekawiej – krążkownica wrębiasta znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, ze statusem R – rzadki – potencjalnie zagrożony wymarciem.
No to częsty czy rzadki? 😀
Wygląd
Standardowa krążkownica wrębiasta wygląda jak taki płaski, okrągły, brązowy placek, wyrastający czy to na ziemi, czy na pniu próchniejącej sosny czy świerka.
Ale często jest też regularnie miseczkowana (jak kustrzebki), a zdarzają się i owocniki całkiem nieregularnie pofałdowane. Choć spotkałam tylko jedno stanowisko tego gatunku, to jednak niesłychanie przebogate i rosły tam wszystkie możliwe kształty 😀
Kolor wnętrza krążkownicy wrębiastej to coś pomiędzy kolorem piestrzenicy olbrzymiej a kolorem piestrzenicy kasztanowatej – ma różne odcienie brązu, od cynamonowobrązowego do czerwonawobrązowego. Zewnętrzna część (spód grzyba) – jaśniejsza, z białawym zabarwieniem, delikatnie zamszowa.
Średnica owocnika od kilku do kilkunastu cm, trzon z kolei króciutki, max 3 cm, przeciętnie krótszy. Uwagę przykuwają promieniste karbowania wewnątrz krążkownic oraz karby lub żebra na trzonie.
Miąższ też bardzo kruchy, jak u piestrzenic. Białawy.
Ciekawostka
Podobna jest rzadka krążkówka żyłkowana, która też rośnie wiosną, jednak w siedliskach typowych dla smardzowatych (jest to w ogóle grzyb z rodziny smardzowatych), jest większa i ma zapach chloru.
Nawet nazwy tych grzybów są podobne, przyznajcie? Krążkownica i krążkówka.
Źródła:
*Łacińskie nazwy, które podaje atlas Fungi of Temperate Europe: Gyromitra ancilis, Gyromitra perlata i Discina perlata.
2 komentarze
W tym wpisie znajduje się wiele ważnych i ciekawych informacji.
Dziękuję! Cieszę się:)
Pozdrawiam serdecznie!