W okresie późnojesiennym i zimowym rosną dwa podobne do siebie gatunki grzybów: boczniak ostrygowaty (Pleurotus ostreatus) i łycznik późny (Sarcomyxa serotina). O ile boczniak ostrygowaty to grzyb jadalny i ceniony, to przydatność do spożycia łycznika późnego poddawana jest w wątpliwość. Oba gatunki spotkamy na drewnie drzew liściastych. Są faktycznie podobne, zwłaszcza starsze egzemplarze, ale trochę doświadczenia i wprawne oko rozróżni je bez problemu.
Rozróżnienie na pierwszy rzut oka
U młodych owocników różnice widać dość ewidentnie. Boczniaki są szare (czasem wydają się wręcz grafitowo-fioletowawe), łyczniki zielonkawe. W czasie mokrej pogody łyczniki są mocno śliskie i błyszczące, boczniaki nie. Inny jest sposób ich wyrastania – u boczniaków dachówkowaty, w kępach, u łyczników niekoniecznie – owszem zdarza im się tak wyrastać, ale często rosną jeden obok drugiego lub w małych kępkach.
Rozróżnienie szczegółowe
| Boczniak ostrygowaty | Łycznik późny | |
|---|---|---|
| Okres występowania | Październik – grudzień, czasem też na przedwiośniu | Wrzesień – grudzień |
| Przydatność do spożycia (wg źródeł oficjalnych) | Jadalny | Kiedyś źródła podawały, że jadalny, a teraz głównie, że niejadalny, czasem że jadalny, a niekiedy nawet że szkodliwy |
| Przydatność do spożycia (wg doniesień ludzi na facebooku, forach, itd.)* | Jadalny | Niektórzy jedzą i piszą, że smak im odpowiada, mimo goryczki i że się nie przejmują ewentualną szkodliwością* |
| Budowa | Zbudowany z kapelusza i bocznego lub ekscentrycznego, krótkiego trzonu. Kapelusz boczniaka może dorosnąć nawet i do 30cm szerokości. | Zbudowany z kapelusza i bocznego lub ekscentrycznego, krótkiego trzonu. Mniejsze. Kapelusz łycznika może dorosnąć do 10, max 15xm szerokości, ale przeważnie owocniki są mniejsze. |
| Sposób rośnięcia | Dachówkowaty, jeden nad drugim, z trzonami zrośniętymi ze sobą, często dużymi grupami | Czasem kilka owocników dachówkowato, ale często jeden obok drugiego, a nie jeden nad drugim. Przeciętnie w mniejszych grupach niż boczniaki. |
| Blaszki | Białe, u starszych beżowawe, zbiegają nisko po trzonie | Białawo-żółtawe, u starszych pomarańczowawe przy brzegu kapelusza, zbiegające tylko do granicy trzonu |
| Trzon | Krótki, boczny, w kolorze blaszek, bez łuseczek | Krótki, boczny, łuseczkowaty, zwłaszcza przy granicy z blaszkami, żółty do pomarańczowego (ciemniejszy niż blaszki) |
| Miejsce występowania | Buk, topola, klon, wierzba, brzoza, orzech włoski, dąb | Olcha, brzoza, buk, dąb, drzewa owocowe, w lasach łęgowych, nad strumieniami, rzekami |
| Uprawa | Również (jak nie przede wszystkim) uprawiany | Nie uprawiany |
| Post o gatunku u mnie | Zobacz posta o boczniaku ostrygowatym | Zobacz posta o łyczniku późnym |
| *Nikogo nie namawiam do spożywania. Sama nie jadłam dotąd łyczników. |
Zdjęcia boczniaka ostrygowatego
Zdjęcia łycznika późnego
Brak komentarzy