W poście Listopad w ogrodzie opisywałam jak to postanowiliśmy z mężem założyć sobie przed domem mały ogród. To działa! Nasz ogród żyje i ma się w najlepsze! Może nie wszystko poszło zgodnie z planem (np. niektóre rośliny w ogóle nie wyrosły), ale główny cel został osiągnięty – mam swoje własne kwiaty do fotografowania i nie waham się z tego korzystać!:) Jak to się wszystko zaczęło W zeszłym roku zakiełkowała we mnie myśl: A własnie że mogę mieć własne kwiaty! I…
Dziś pierwszy dzień wiosny. Znowu. I znowu tak bardzo nadejścia wiosny wyczekiwaliśmy, a teraz je świętujemy. Kolejny raz pokładamy w wiośnie nowe nadzieje. Te jawne i te skryte. Wiosna to coś znacznie więcej niż słońce, ciepło, kwiaty, długi dzień, możliwość zrzucenia z siebie znienawidzonych płaszczy i swetrów. Wiosna wydaje się poruszać w ludziach najczulsze struny. Jak najpiękniejsza piosenka o miłości. Na wiosnę liczymy na nowe pokłady energii. Na moc i siłę do dokonywania zmian. Ogarniamy dom. Ogarniamy życie. Na wiosnę…
Wreszcie ładna pogoda, mam akurat wolny dzień, kilka krokusów “fioletowi się” do mnie zza szyby. Biorę to za zachętę: pragnę sfotografować całe morze krokusów! Wiem, że masowo rosną na Karkonoskiej na wylocie z Wrocławia, ale już się widzę z tym swoim obiektywem-lufą na środku podobno najgłośniejszej ulicy w Polsce. Pławię się w radości na myśl o potencjalnych gwizdach, trąbieniu i uwagach co niektórych kierowców. Ba – wizualizuję sobie nawet policję, która poucza mnie, bym przeniosła się gdzieś ze swoją działalnością.…
Przebiśniegi – jedne z pierwszych kwiatów, zwiastun wiosny, obietnica nadejścia lepszych czasów. Dla mnie zawsze jakieś nieosiągalne. Rok w rok łypię na nie ukradkiem przez ogrodzenia cudzych ogrodów. Podziwiam i wzdycham do nich z daleka. Ogród botaniczny otwiera się już po okresie kwitnienia przebiśniegów, więc nie ma dla mnie publicznego źródła tego gatunku. Każdej wiosny mam ochotę dać ogłoszenie: “kto da mi sfotografować swoje przebiśniegi?” (no tak, wiem, każdy ma swoje dziwne marzenia). Biorę sprawy w swoje ręce Dość z…
Gdy dostaję smsa o treści: “Z wiosennymi życzeniami od zapomnianego wieśniaka Jana S.” wiem, że pora pakować manatki i ruszać na rekonesans lasu w przededniu wiosny, oczywiście z moim drogim Wujaszkiem Janem. Jan S. – wielki pasjonat i znawca przyrody, a tak się jeszcze szczęśliwie składa, że mój własny i osobisty wujek:) Uwielbiam wybywać z nim na przeróżnej maści wycieczki, bo jest nie tylko wspaniałym człowiekiem, ale i prawdziwą skarbnicą wiedzy przyrodniczej. No więc dowiem się od Jana z czego…
