Cóż mogę powiedzieć o Michałkowej w Górach Sowich, jak nie to, że gdy ją ujrzałam po raz pierwszy – opadła mi emocjonalna szczęka. To było jak uderzenie obuchem (ale jakieś takie miłe, jeśli uderzenie obuchem mogłoby takie być :D), jak przejście na drugą stronę lustra, tajemnicze i bajkowe! Bardzo późno odkryłam Michałkową. Przeglądam właśnie zdjęcia w Lightroomie i niedowierzam, że było to we wrześniu. Ale zaraz, zaraz! Przecież pierwszy raz byłam tam bez aparatu, jednak iphone wciąż mówi, że we…
