Od kiedy mój wujek Adam S. powiedział mi w dzieciństwie, że jest las LEPSZY niż kosarzyński, Puszcza Notecka jawiła mi się jako niesamowite, mityczne wręcz miejsce. Nie wiedzieć czemu dopiero 30 lat później zdecydowałam się sprawdzić, jak się ma rzeczywistość do dziecięcych wyobrażeń.
Może dlatego że lubię się trzymać tego, co znam
I ciągle jeżdżę w te same miejsca. Bardzo trudno przekonać mi się do czegoś nowego. Albo dlatego, że i tak w każdym lesie szukam podobieństw do Kosarzyna.
Jak zwykle na spontanie
W piątek klamka zapadła: jedziemy. W sobotę z trasy pytałam na fejsbukowej grupie: grzyby, grzybiarze, grzybobranie:), gdzie w Puszczy Noteckiej iść do lasu. Ktoś zaproponował Sowią Górę. Dotarliśmy tam o 16tej i rzutem na taśmę zrobiliśmy 40 minutowy rekonesans, zanim wróciliśmy do auta całkiem po ciemku. Niestety pierwsze zwiady nie napawały optymizmem. Generalnie bezgrzybie.
-
- Puszcza Notecka i ostatnie grzybki niedobitki
Czy listopad to dobry moment na zapoznanie się z mitycznym lasem
Otóż niestety nie, jak się można było tego spodziewać:) Choć w głębi duszy liczyłam oczywiście na zaskakujący finał przedsięwzięcia i na to, że napiszę Wam, że Puszcza Notecka to raj dla grzybiarzy, nawet w listopadzie.
Niedziela potwierdziła, że mainstreamowy sezon grzybowy nieuchronnie dobiega końca. Można jeszcze znaleźć pojedyncze, zdatne do wzięcia, podgrzybki (oraz sporo rozpadających się kapci), przy krajowej “piątce” widziałam też kilka kani i czernidłaków. I to by było na tyle.
Puszcza Notecka to piękny las… i perspektywiczny
Las o średniej szerokości 20 km, ciągnący się przez ponad 100 km – czyż nie brzmi to obiecująco?
-
- Dużo tu wzniesień
-
- Puszcza Notecka i przystojny mąż Pieprznika 😀
-
- Puszcza Notecka w listopadowy, słoneczny dzień
-
- Puszcza Notecka – najwięcej tu lasów sosnowych
-
- Przypomina mi się śmieszna historia, jak kiedyś rzuciłam się fotografować zaskrońca, myśląc, że to jadowita żmija, a potem się okazało, że nie miałam w aparacie karty;)
Głównie sosnowy, bezchaszczowy, z jeziorkami, wzgórzami i wydmami, w bliskim sąsiedztwie Warty. Więc czy warto tam wrócić? Naturalnie, że warto. Podejście nr 2 – koniecznie w sezonie grzybowym! Chcę te lasy poznać od ich najgrzybniejszej strony:) I w piękniejszych porach roku.
Choć i teraz fartnęło nam się z pogodą: 14 stopni i cudne słońce przez cały weekend 4-5 listopada.
Ale ja i tak wolę Kosarzyn 😀
-
- Bardzo mi się spodobały różne brzózkowe zgromadzenia:)
-
- Późnojesienny klimat, wszystko szykuje się do zimowego snu i… wkrótce odrodzenia
-
- I już taki listopadowy klimat w tym brzózkowym lesie
Foto bannerowe: Wojtek Kasperczyk
4 komentarze
Naprawdę przepiękne miejsca! Pobiły Kosarzyn?
Chyba nic nigdy nie pobije Kosarzyna <3
Witam. Pewnie każdy z nas ma jakiś uroczy zakątek w różnych skupiskach leśnych i czuje się w nim świetnie. W Puszczy Noteckiej miałem okazję być raz, piękne lasy.Niezapomniane grzybobrania miałem w Borach Tucholskich (okolice Okonin Nadjeziornych ).Lasy typowo sosnowe,podszyte chrobotkiem,czyściutkie a w nich prawdziwki,kurki,zielonki sporadycznie podgrzybek. Oczywiście w sezonie, 20-27 wrzesień. Myślę że przebywanie w lesie ma nieoceniony wpływ na naszą psychikę i harmonię życia. Serdecznie pozdrawiam i życzę szczęścia w odkrywaniu nowych miejsc.Darz Bór.
Wydaje mi się, że pewnie większość z nas ma sentyment do lasów z czasów dzieciństwa. Ja na pewno. Ale fajnie jest odkrywać nowe miejsca:)
Może też pojadę kiedyś do Borów Tucholskich. Chciałabym!
I totalnie się z Tobą zgadzam, że las dobrze robi i ciału, i duchowi. Człowiek się wyłącza, odpoczywa, tak jak napisałeś – życie nabiera harmonii (choć przez chwilę :P).
Dziękuję za miły komentarz i serdeczne życzenia:)
Wzajemnie!